جدا کردن اتاق خواب کودک از چه سنی آغاز می گردد

بهترین زمان برای جدا کردن اتاق خواب کودک
جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین در چه تایمی باید انجام شود؟ این سوالی است که والدین همواره دارند. جدا کردن اتاق خواب کودک برای والدین یک مسئله تقریبا دشوار است. در برخی موارد مشاهده می شود که کودکان تا سن مدرسه در کنار والدین خود می خوابند که وابستگی برای هر دو طرف زیان هایی را به دنبال دارد. هر چقدر سن کودک بیشتر شود جدا کردن اتاق او سخت تر می شود.
نکات مهم برای جدا کردن اتاق خواب کودک
جدا کردن اتاق کودک در برخی موارد با مقاومت و سرسختی کودک همراه است. اما والدین می توانند با به کار گرفتن رویکرد های مناسب این مشکل را حل کنند.کودکان با رایحه ی مادر خود آرامش می گیرند. کودک از زمان جنین بودن به صدای مادر خود عادت دارد. در برخی موارد این وابستگی باعث می شود کودک تا سن دوازده سالگی در اتاق والدین خود بخوابد. این مسئله به دلیل عدم اشتراک ساعات خواب والدین و کودک باعث مشکلات زیادی می شود.
در بیشتر موارد این سوال برای مادران پیش می آید که در چه سنی باید اتاق خواب کودک باید جدا شود؟
قواعد جدا کردن اتاق کودکان از والدین
جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین از نظر جامعه شناسان و روانشناسان باید در سن خاصی انجام شود. بر اساس این تحقیقات ثابت شده است که مادران ایرانی بسیار احساسی عمل می کنند. آن ها از زمان تولد تا 5 سالگی کودکان را در اتاق خود می خوابانند. کودکانی که تحت این رفتار قرار می گیرند دارای عدم استقلال و عملکرد ضعیفی هستند.
والدین همواره این نگرانی را دارند که هرگز نباید کودکان را در هنگام خواب تنها گذاشت. یکی از دلایلی که والدین کودکان را در اتاق خود نگه می دارند خستگی ناشی از کار روزانه و عدم برنامه ریزی دقیق است که منجر به عدم کنترل مدیریت ساعات خواب می شود. بنابراین با جدا کردن اتاق خواب فرزندشان مجبور می شوند که در طول شب بیدار شده و به کودک خود رسیدگی کنند. خستگی زیاد باعث می شود که ترجیح دهند کودکشان را در اتاق خودشان بخوابانند تا اینکه به اتاق دیگری بروند.
جدا کردن اتاق کودک بر اساس عقیده آکادمی کودکان آمریکا باید بعد از 6 تا 12 ماهگی اتفاق بیفتد. زمانی که در سن کم اتاق کودک را جدا کنید جدایی از مادر برای او ساده تر اتفاق می افتد. بهتر است فرایندهای تعویض پوشک و تغذیه را در اتاق کودک انجام دهید تا سریع تر با محیط اتاق انس بگیرد. در صورتی که کودک را تا سن 2 تا 3 سالگی در کنار خود نگه دارید به سختی دور شدن و جدا خوابیدن از مادر را تحمل می کند.
در صورتی که کودک بیش از حد مجاز در اتاق والدین خود بخوابد یقینا استقلال خود را از دست خواهد داد و شخصیت وابسته و منفعلی خواهد داشت.
جدا خوابیدن کودک چه مزایایی دارد
جالب است بدانید بسیاری از مشکلات بزرگسالی ریشه در اتفاقات کودکی دارد. در صورتی که بدون هیچ قید و شرطی نیازهای فرزندتان را برآورده کنید مطمئنا در آینده با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد. بگذارید کودکتان در اتاق مجزا بخوابد شما به او سرکشی کنید و نیازهایش را در صورت لزوم برآورده کنید. شاید این مسئله بی اهمیت به نظر برسد اما همین مسئله ی به ظاهر بی اهمیت می تواند پایه های استقلال کودک شما را تقویت کند.
جدا کردن اتاق کودک در کشورهای پیشرفته یک امر کاملا طبیعی است. والدین بر اساس یک برنامه ریزی دقیق از بدو تولد این مسئله را برای خودشان حل کرده اند. در صورتی که از قبل برای این مسئله برنامه ریزی داشته باشید و خودتان را آماده کنید پس از مدت کوتاهی به این وضعیت عادت خواهید کرد. کودکانی که از سنین پایین در اتاق خواب مجزا می خوابند نسبت به همسالان خود که وابستگی کمتری به والدین شان دارند از اعتماد به نفس و استقلال بیشتری برخوردار هستند.
چه زمانی کودک می تواند به تنهایی در اتاق خود بخوابد
انتقال کودک به اتاق جداگانه یک تصمیم گیری بسیار مهم است. این عملکرد به عنوان یک نقطه ی عطف در زندگی کودک به شمار می رود به این معنا که کودک شما در حال بزرگ شدن است. اما سوال مهم اینکه مناسب ترین سن برای جدا کردن اتاق خواب کودک چه زمانی است؟
جدا کردن اتاق خواب کودک از نظر کارشناسان هر چه سریعتر انجام بگیرد بهتر است. شما راحت تر می توانید به کودکان یک تا سه سال آموزش بدهید که در اتاق خود بخوابند. مسلما کودکان نوپا در ابتدای جدایی از والدین خود اضطراب جدایی خواهند داشت. در صورتی که این فرایند به موقع اتفاق نیفتد امکان دارد این کار به سختی انجام بگیرد.
برای اینکه کودک راضی شود در اتاق جداگانه بخوابد باید او را ترغیب کنید. لازم قبل از انتقال فرزندتان به اتاق خودش اطمینان حاصل کنید که اتاق او یک مکان امن و راحت است.
بررسی خوابیدن کودکان در کنار والدین از جوانب مختلف
جدا کردن اتاق کودک از والدین به عنوان یکی از چالش برانگیزترین موضوعات در میان متخصصان اطفال و والدین به شمار می رود. APP یا آکادمی اطفال در امریکا به عنوان یک مرکز معتبر عقیده دارد که پدر و مادر نباید هرگز کودک را در تخت خودشان بخوابانند. علت این امر نیز احتمال خطراتی مانند خفگی و سندروم مرگ ناگهانی در نوزادان اعلام کرده است. علیرغم این توصیه ها برخی از والدین همچنان بر خوابیدن کودک در کنار خودشان پافشاری می کنند. برخی از والدین ادعا می کنند که کودک در یک گهواره یا تخت جداگانه در کنار آن ها می خوابد. جالب است بدانید این مسئله باعث می شود که کودک بسیار به پدر و مادر خود وابسته شود و بدون حضور آن ها خوابش نبرد.
خوابیدن کودک در کنار والدین مزیت ها و معایبی را تبعا به دنبال دارد. زمانی که کودک در کنار والدین می خوابد آن ها می توانند در صورت بروز مشکل به کودک پاسخ دهند. مادران می توانند فرایند شیردهی و تغذیه را به راحتی انجام دهند. خوابیدن نوزاد نزد والدین باعث می شود که کودک و مادر هر دو احساس امنیت کنند و رابطه ی عاطفی محکمی را به وجود می آورد. البته لازم به ذکر است که این موارد در شش ماهه ی اول زندگی وجود دارد و با رشد کودک مسائل دیگری به وجود می آید.
فراموش نکنید که کودکان مستقل که به دور از والدین خود می خوابند از استقلال بیشتری برخوردار هستند. در حال حاضر ثابت شده است که اثرات مثبت اتاق جداگانه برای کودکان بیشتر از داشتن یک تخت مشترک با والدین است. در ابتدای امر کودک رفتارهای مضطربانه ای را از خود بروز می دهد و تمایل دارد که یکی از والدین در کنار او بماند تا به خواب برود اما در طولانی مدت یاد می گیرد که به دور از والدین خود بخوابد و به این کار عادت می کند.
اضطراب خواب
جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین همیشه دشواری ها و مسائلی را به همراه داشته است. در ابتدا کودک دچار استرس و ترس می شود. در برخی موارد نیز کودک وانمود می کند که ترسیده و رفتارهای اضطراب آلودی را از خود بروز می دهد. دلیل بروز این رفتار متقاعد کردن والدین برای این است که اجازه دهند کودک در اتاق آن ها بخوابد.
کودک را نباید به سرعت از خودتان جدا کنید. لازم است که این فرایند بدون عجله و آرام آرام، بدون اعمال خشونت انجام بگیرد.
جالب است بدانید که داشتن تخت مشترک میان کودک و والدین باعث می شود که تاثیر منفی بر روی خواب والدین داشته باشد. کودکان با توجه به رشدی که دارند به خواب نیاز خواهند داشت. کودکان فعال هستند و در موقع خواب می توانند برای والدین خود مزاحمت ایجاد کنند.
جدا کردن اتاق کودک از والدین پیش از شش ماهگی ممنوع است. در این برهه نوزاد بسیار آسیب پذیر می باشد و در طول شب احتیاج به تغذیه و شیر مادر دارد. پس از شش ماهگی نیز بهتر است تخت کودک را جدا کرده و در فاصله ای دورتر از تخت پدر و مادر قرار دهید و پس از آن به تدریج اقدامات لازم برای جدا کردن اتاق کودکان از پدر و ماد را فراهم بیاورید.
ترفندهای جدا کردن اتاق برای کودکان
جدا کردن اتاق کودک بهتر است در سنین پایین تر مث 3 سالگی انجام بگیرد. در این شرایط ممکن است کودک نیمه های شب بیدار شده و به اتاق شما بیاید. بهتر است در این موقعیت او را به اتاق خود بازگردانده و کنار تختش بمانید تا به خواب برود.
برخی از والدین عقیده دارند که باید اتاق کودک خود را در 5 سالگی جدا کنند. در این سن کودک وابستگی بیشتری خواهد داشت مسلما به ماندن در کنار والدین در یک اتاق مشترک اصرار می کند. لازم است در مقابل این خواسته از خود مقاومت نشان دهید و او را قانع کنید تا به اتاق خود برود. در صورتی که کودک شما هنگام جدا کردن اتاق اضطراب زیادی نشان می دهد لازم است که او را نزد یک مشاور ببرید. در این موقعیت فرزندتان را تحت فشار نگذارید. برخی از کودکان پس از جدا کردن اتاق اضطراب جدایی دارند که برخورد نامناسب با آن ها نتایج منفی به دنبال دارد.

منابع:

https://fam.lbsite.org/the-best-time-to-separate-a-childs-bedroom/
https://www.parents.com/baby/sleep/co-sleeping/the-pros-and-cons-of-the-family-bed/